Marczyce – najmniejsza wieś w Kotlinie Jeleniogórskiej

Marczyce są jedną z najmniejszych wsi w Kotlinie Jeleniogórskiej. Należą do grupy osad, które musiały powstać już około 1305 roku, dowodem tego mogą być zapiski w księdze czynszowej biskupstwa wrocławskiego z końca XIII wieku.

Poniżej Panorama 360. Można oddalać, przybliżać i obracać się dookoła, w górę i w dół. Miłego oglądania ( niektóre panoramy potrzebują kilku sekund aby się prawidłowo wgrać)

Marczyce nigdy się nie rozwinęły, co wynikało m.in. z braku odpowiednich terenów rolniczych w okolicy, ponieważ od północy i wschodu otaczają je zalesione Wzgórza Łomnickie, a od strony północno-zachodniej cystersi założyli kompleks stawów rybnych.

Marczyce należały do rodu von Schaffgotschów i wchodziły w obręb majątku w Podgórzynie, potem w skład chojnickiego dominium zamkowego w Sobieszowie. Już w końcu XVIII i na początku XIX wieku, Marczyce cieszyły się ogromnym zainteresowaniem kuracjuszy z pobliskich Cieplic, a to za sprawą popularnej wówczas trasy spacerowej z uzdrowiska na Górę Grodna do ruin Zamku Henryka, gdzie rozpościerał się piękny widok na Karkonosze i okoliczne wioski.

Marczyce w tym czasie uchodziły za malowniczą i romantyczną wioskę. Takiego zdania była m.in. księżna Izabela Czartoryska, która nawet oglądała krzyże pokutne i przekazywała opowieść o ich powstaniu. Z powodu dużego zainteresowania wycieczkowiczów we wsi uruchomiono gospodę, którzy tu pozostawiali swoje powozy i dalej wspinali się na szczyt. Popularność tej malowniczej wioski tak bardzo wzrosła, że w 1931 roku, postanowiono otworzyć tutaj odrębną sekcję RGV (Riesengebirgsverein – niemiecka organizacja turystyczna, aktywna w latach 1880 – 1945). Przed wojną schronienie w karczmie mogło znaleźć siedmiu turystów, którym zapewniano wyżywienie i nocleg.

Po wojnie Marczyce utraciły funkcję letniskową. W niewielkim stopniu zaczęto prowadzić działalność rolniczą. W latach 70. zbudowano tu niewielką fermę świń. Od strony Sosnówki wybudowano zbiornik wodny i przeprowadzono nową szosę z Podgórzyna do Miłkowa. Marczyce stały się nieco zapomnianym miejscem i dzisiaj pełnią jedynie funkcję mieszkalną.

Jednymi z najciekawszych i wartych zobaczenia miejsc są dwa krzyże pokutne, umiejscowione we wnęce muru oporowego. Pierwszy lekko uszkodzony o wymiarach 71 x 145 x 24 cm z aureolą i wyrytym mieczem Drugi o wymiarach 96 x 133 x 23 cm. W pobliżu przy skrzyżowaniu dróg ze stykiem z niebieskim szlakiem znajdują się ruiny pomnika i współczesna kapliczka. Przez Marczyce prowadzi niebieski szlak z Cieplic na Grodną.

Dawne nazwy wsi:

1305 - Dorf Martini villa. 1491 - Dorf Merzdorf, 1677 – Mertzdorff, 1765 – Mertzdorf, 1786 Märzdorf, Maerzdorf, 1816 – Merzdorf, 1945 – Marcinów, Marcinkowice, 1946 – Marczyce.

DkM Studio Dariusz Mofina

Marczyce – najmniejsza wieś w Kotlinie Jeleniogórskiej