Pałac w Siedlcach. Barokowa Perła Śląska – Historia Pałacu, który Przyciągał Arystokrację.

Pałac w Siedlcach pod Lubinem znany również jako Schloss Zedlitz, to ruiny barokowej rezydencji rodziny Zeidlitz. Budowę pałacu datuje się na około 1720–1730 rok.

Pałac w Siedlcach, znany również jako Schloss Zedlitz, to jedna z bardziej tajemniczych i malowniczych ruin na Dolnym Śląsku. Położony w pobliżu Lubina, pałac wzniesiono w latach 1720–1730 przez Caspara Otto von Nostitz, członka rodu Nostitzów, który pochodząc z dobrze usytuowanej rodziny, zlecił przebudowę renesansowego dworu w barokową rezydencję. Projekt wykonano pod okiem architekta związanego z kręgiem Martina Frantza, znanego wówczas z imponujących realizacji na Śląsku. Pałac w Siedlcach zbudowano w stylu Entre cour et jardin (między dziedzińcem a ogrodem), charakteryzującym się przesunięciem kondygnacji reprezentacyjnej z piętra do podwyższonego parteru. Najznamienitszymi przykładami takiego założenia są Vaux-le-Vicomte oraz pałac wersalski.

Początkowo dwór w Siedlcach istniał już w XVI wieku, lecz to za czasów von Nostitza nabrał on obecnego charakteru. Pałac był przestronną, elegancką rezydencją, której wystrój i wyposażenie wskazywały na wysoką pozycję właścicieli. W XIX wieku, zwłaszcza w latach 70., pałac przeszedł kolejne przebudowy, które zmieniły jego wygląd, ale nie zatraciły barokowej elegancji.

Od strony frontowej pałacu znajdował się ryzalit, podzielony na osiem sekcji przez pilastry, zakończony trójkątnym frontonem, w którym umieszczono kartusze z herbami: po lewej stronie herbu Marii Elisabethy von Lestwitz (1677-1713), a po prawej herbu Caspra Otto von Nostitz (1634-1714). Przed pałacem rozciągał się dziedziniec honorowy, do którego prowadziła aleja lipowa.

Ostatnim właścicielem pałacu był Hans Heinrich von Wechmar, który w latach 30. XX wieku zdobył sławę jako organizator wystawnych bali karnawałowych, wzbogaconych o kolorowe pochody, które przyciągały gości z całego Śląska do Siedlec.

Po II wojnie światowej pałac, jak wiele innych śląskich posiadłości, popadł w ruinę. Brak opieki i zaniedbanie spowodowały, że jego stan uległ drastycznej pogorszeniu. Z biegiem lat pałac stopniowo zamieniał się w zarośnięte i zdewastowane ruiny, które dzisiaj, choć wciąż majestatyczne, nie przypominają już dawnej świetności.

Pomimo tego, wokół pałacu zachowały się fragmenty ogrodu i parku, które kiedyś podkreślały piękno rezydencji. Aleja lipowa, mostki nad fosą oraz fragmenty parku angielskiego są świadectwem dawnego splendoru tego miejsca. Ruiny pałacu w Siedlcach, choć w złym stanie, wciąż przyciągają uwagę miłośników historii i architektury, stanowiąc fascynującą część śląskiego dziedzictwa.

Barokowa Perła Śląska w Siedlcach – Historia Pałacu, który Przyciągał Arystokrację