
Broniów do połowy XVIII w. był kolonią Podgórzyna. Od roku 1815 stał się przysiółkiem Borowic.
Pierwsze zapiski pochodzą z 1406 roku i opisują wieś leżącą w Dolinie Czerwonki, jako jedną z większych na Pogórzu Karkonoskim, może to świadczyć o tym, że należała ona także do najstarszych. Wówczas we wsi znajdowało się kilkanaście gospodarstw i jeden kościół. Niestety już w roku 1412 na skutek potężnego oberwania chmury, cała wieś uległa zniszczeniu, a mieszkańcy przenieśli się do Miłkowa i sąsiedniej Sosnówki. Wielu gospodarzy zamieszkało w dolinie Dzikiego Potoku, tworząc tym samym wieś Płóczki. W Dolinie Czerwonki był młyn wodny należący do Schaffgotschów, jako że ówczesne ziemie przynależne były do Podgórzyna. Z czasem jednak po powstaniu Borowic, wieś została przyłączona do nowo powstałej osady. Od tego czasu Broniów stał się przysiółkiem Borowic.
Dzisiaj to miejsce, położone na uboczu, wśród wzgórz, stanowi azyl spokoju. Znajduje się tutaj kilka gospodarstw oraz Ośrodek Wczasowy „Łokietek”.
Przez Broniów biegnie droga, którą można dojść do wzgórza Warzelnia i Czerwonej Doliny. Rozpościer się stąd piękny widok na Śnieżkę królową Karkonoszy.
Dawne nazwy:
1406 – Bronysdorf
1747 – Braunsdorferhäuser
1786 – Bronsdorf
1945 – Kolonia Bartosza
1948 – Uniejowice, Bronów, Broniów
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie