Nowe obserwatorium na Śnieżce powstanie w 2025 roku

Projekt #Nowa Śnieżka jest priorytetem inwestycyjnych planów Instytutu Meteorologi i Gospodarki Wodnej. W ciągu kolejnych 4 lat dolny spodek, nazywany restauracyjnym, ma stać się miejscem spotkań wszystkich miłośników wędrówek, natury i gór w Karkonoszach.

Inwestycja będzie kosztować około 3.3 mln EURO. Instytut zaplanował działania, dostosowując prace do możliwości ich wykonywania w sezonie letnim i zimowym.

Obserwatorium na Śnieżce, z uwagi na nieprzerwany od 1880 roku ciąg pomiarowy, jest idealnym miejscem do analizy zmiany klimatu. Dane te są wyjątkowe, ponieważ szczyt Śnieżki pozbawiony jest wpływów lokalnych związanych z działalnością człowieka. WOM Śnieżka to jedno z dwóch polskich obserwatoriów IMGW włączonych do światowego systemu stacji wysokogórskich Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej (WMO), zobowiązanych do nieprzerwanego prowadzenia badań i pomiarów.

Na lata 2023 - 2025 zaplanowano prace budowlane, instalacyjne, kanalizacyjne, teletechniczne i energetyczne wszystkich obiektów WOM Śnieżka oraz generalny remont dolnego dysku.

Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne im. Tadeusza Hołdysa na Śnieżce  to jeden z symboli Karkonoszy oraz najbardziej oryginalnych projektów architektonicznych w Polsce.Stworzony w 1964 roku przez Witolda Lipińskiego i Waldemara Wawrzyniaka projekt koncepcyjny ukończony został dekadę później

Skąd tak szalony pomysł? W latach 50. i 60. Lipiński znany był z projektów futurystycznych obiektów z charakterystycznymi zaokrągleniami i łukami – „Zasugerowały mnie charakterystyczne dla Karkonoszy grupy skalne uformowane erozją. Ze spiętrzeń eliptycznych głazów zapożyczyłem przyszły kształt obiektu. W grę wchodził też aspekt aerodynamiczny, dominujący przy konstrukcji samolotów, o których jako zamiłowany szybownik wiele się naczytałem”. – relacjonował w publikacjach naukowych. Wielu uważa, że jego wizja połączona z rozumieniem warunków atmosferycznych ukształtowała projekt. Do zespołu pod kierunkiem Lityńskiego i Wawrzyniaka dołączyli: Andrzej Sokolski i Zbigniew Katoła – odpowiadali za konstrukcję, Mieczysław Kubrak – elektryka, Stanisław Jeżewski – instalacje sanitarne.