Kamienne myśli na wzgórzu Gotharda w Horicach (Hořicach) – gdzie rzeźba spotyka horyzont

Na pierwszy rzut oka Hořice to jedno z wielu spokojnych podkarkonoskich miasteczek w Czechach. Ale wystarczy wspiąć się na wzgórze św. Gotharda, by przekonać się, że to właśnie tutaj piaskowiec przemawia ludzkim głosem. W rozległym parku rzeźb, rozsianym po zboczach, natura i sztuka toczą cichy, nieprzerwany dialog – a każdy, kto postawi stopę na tej ścieżce, staje się jego świadkiem.

Historia tego unikatowego miejsca zaczęła się w 1966 roku, kiedy czeski rzeźbiarz Vladimír Preclík zaprosił artystów z całego świata, by tworzyli swoje dzieła bezpośrednio na miejscu, w kamieniu, z którego słynie region. Tak narodziły się Międzynarodowe Sympozja Rzeźbiarskie – idea tyleż artystyczna, co rewolucyjna. Choć w latach 70. i 80. przerwano tę tradycję, po 1989 roku powróciła z nową siłą, a dziś park może poszczycić się kolekcją ponad stu monumentalnych dzieł z Europy, Azji i obu Ameryk.

Wędrując wśród rzeźb – abstrakcyjnych, symbolicznych, niekiedy wyzywająco minimalistycznych – trudno nie odnieść wrażenia, że czas płynie tu inaczej. Niektóre z prac przypominają zamarznięte emocje, inne wyglądają jak urwane fragmenty nieznanych cywilizacji. I choć kamień milczy, mówi więcej niż niejedna książka.

Wzgórze św. Gotharda, na którym ulokowano park, nie zostało wybrane przypadkowo. Ma ono swoje korzenie w średniowieczu – należało niegdyś do strahovskich zakonników. Dziś to miejsce przesiąknięte duchowością innego rodzaju – artystycznej, humanistycznej, uniwersalnej. Rzeźby rozmieszczono nie tylko na samym wzgórzu, ale i wzdłuż drogi prowadzącej do nieczynnego już kamieniołomu U sv. Josefa, skąd pozyskiwano materiał do ich stworzenia.

Park jest otwarty cały rok – bez biletów, bez bramek, bez nadęcia. To galeria pod gołym niebem, w której nie obowiązuje cisza, ale raczej refleksja. Idealne miejsce dla tych, którzy chcą uciec od banału codzienności i przypomnieć sobie, że sztuka może być nie tylko w muzeum, ale i w kroku między jednym źdźbłem trawy a drugim.

Hořice – niepozorne, a jednak pełne znaczeń. Wystarczy wspiąć się nieco wyżej, spojrzeć dalej i… słuchać kamienia.

Jak dojechać?

trasa z Szklarskiej Poręby do Hořic przez Jilemnice i Peckę to około 76 km, a czas przejazdu to około 1,5 godziny. Oto szczegółowy opis trasy:​

1. Szklarska Poręba – Jilemnice (ok. 40 km, 50 minut):

   • Rozpocznij podróż, kierując się na południe drogą krajową nr 3 w kierunku przejścia granicznego Jakuszyce/Harrachov.​

   • Po przekroczeniu granicy kontynuuj jazdę drogą nr 10 przez Harrachov.​

   • W miejscowości Kořenov skręć w lewo na drogę nr 290, prowadzącą przez Vysoké nad Jizerou do Jilemnice.​

2. Jilemnice – Pecka (ok. 25 km, 30 minut):

   • Z Jilemnice wyjedź drogą nr 286 w kierunku południowo-wschodnim, mijając miejscowości Horní Branná i Kunčice nad Labem.​

   • W miejscowości Nová Paka skręć w lewo na drogę nr 16, a następnie po kilku kilometrach skręć w prawo na drogę nr 284, która doprowadzi Cię do Pecky.​

3. Pecka – Hořice (ok. 11 km, 15 minut):

   • Z Pecky kontynuuj jazdę drogą nr 284 na południe, mijając miejscowości Vidonice i Miletín.​

   • W Miletínie skręć w lewo na drogę nr 300, która doprowadzi Cię bezpośrednio do Hořic.​

Kamienne myśli na wzgórzu Gotharda w Horicach (Hořicach) – gdzie rzeźba spotyka horyzont