Tajemnice Willi Hilde Brügmann w Brzezinie

Na skraju Lasu Mokrzańskiego, między Wilkszynem a Brzeziną w gminie Miękinia, kryją się pozostałości dawnej świetności – ruiny Willi Hilde Brügmann. Dziś to miejsce owiane lokalnymi legendami, zarastające bluszczem i ciszą, ale przed wojną należało do zamożnej rodziny związanej z przemysłem obuwniczym. Choć niewiele już zostało z samego budynku, wciąż można tu dostrzec ślady dawnego parku i alei spacerowych. I choć mieszkańcy mówią o „parku Geringa”, to nazwa ta – jak się okazuje – jest całkowicie błędna.

Willa powstała około 1925 roku jako elegancka, wiejska rezydencja Hildegardy Very Brügmann, spadkobierczyni znanej w przedwojennych Niemczech fabryki obuwniczej „Remonte Dorndorf”. Budynek wzniesiono w stylu angielskiego dworu, z charakterystycznym dachem mansardowym i bogatym parkiem otaczającym posiadłość. Przed wojną majątek funkcjonował pod nazwą „Smetank-Hof” – od imienia ulubionego konia właścicielki, ogiera o arabskim rodowodzie.

W okresie wojny część posiadłości przekształcono w ośrodek opiekuńczy prowadzony przez Narodowosocjalistyczną Ludową Opiekę Społeczną (NSV), gdzie trafiały dzieci ewakuowane z Wrocławia. Po 1945 roku losy majątku giną w mrokach powojennego chaosu – nie wiadomo, kiedy dokładnie rezydencja została opuszczona, ani kto przejął teren po rodzinie Brügmann. Z biegiem lat zabudowania popadły w ruinę, a przyroda odzyskała to, co ludzie zbudowali.

Współcześnie mieszkańcy nazywają to miejsce „Parkiem Geringa”. Nazwa ta jednak nie ma żadnego historycznego uzasadnienia – to raczej zniekształcenie nazwiska wcześniejszego właściciela lub zarządcy, Richarda Greilinga. Z błędnego „Greilinga” do „Göringa” droga była krótka, a legenda – nośna. Tak narodził się „Park Geringa, który z Hermannem Göringiem, jednym z głównych przywódców III Rzeszy, nie miał nigdy nic wspólnego.

Dziś „park” jest raczej fragmentem lasu z zachowanym układem dawnych alei i śladami małej architektury: fundamentów, kanałów, pozostałości bramy i starego drzewostanu. To miejsce odwiedzane przez spacerowiczów, eksploratorów i fotografów, którzy szukają śladów historii zatartej przez czas. Gmina Miękinia rozpoczęła w ostatnich latach prace porządkowe – ustawiono ławki, oznaczono ścieżki, planowane są dalsze działania porządkujące teren i montaż tablic informacyjnych.

Willa Hilde Brügmann i otaczający ją park to dziś niemal archeologiczny ślad po świecie, który zniknął bezpowrotnie. Zostały tylko kamienie, drzewa i ludzkie opowieści – niektóre prawdziwe, inne zrodzone z fantazji. A prawda, jak zwykle, jest ciekawsza od mitu: nie było tu żadnego Göringa, za to była kobieta z pasją, koń o imieniu Smetanka i dom, który przez moment tętnił życiem, zanim przysypał go las.

Jak dotrzeć?

Do ruin Willi Hilde Brügmann i tzw. parku Göringa (poprawnie: dawnego parku przy Smetank-Hofie) można dotrzeć bez większego trudu, choć miejsce nie jest oznakowane turystycznie i nie prowadzą tam żadne oficjalne szlaki. Warto przygotować się na spacer po leśnych drogach i zabrać solidne buty – szczególnie po deszczu.

Najłatwiej trafić tam z Wilkszyna lub Brzeziny w gminie Miękinia, w powiecie średzkim, niedaleko zachodnich granic Wrocławia.

Dojazd samochodem

Z Wrocławia kieruj się drogą wojewódzką nr 336 w stronę Miękini, a następnie skręć na Wilkszyn. W centrum miejscowości odbij w lewo w ulicę Bolesława Chrobrego, która prowadzi w stronę Brzeziny i Lasu Mokrzańskiego. Po około 1,5 km, za ostatnimi zabudowaniami Wilkszyna, po prawej stronie zaczyna się teren dawnego parku. Można zatrzymać samochód przy leśnym wjeździe lub na poboczu, nie blokując drogi.

Dojście piesze

Z Wilkszyna do ruin prowadzi kilka leśnych ścieżek. Najpewniejsza trasa biegnie od końca ul. Chrobrego w kierunku południowo-zachodnim – po kilkuset metrach widać pozostałości murowanych fundamentów i kanałów wodnych.
Od strony Brzeziny można podejść z ul. Polnej lub z drogi biegnącej wzdłuż południowego skraju Lasu Mokrzańskiego – ścieżki zbiegają się w rejonie, gdzie niegdyś stała willa.

Tajemnice Willi Hilde Brügmann w Brzezinie