
Pierwsza informacja o kościele pochodzi z roku 1399. Wspomina ona proboszcza tutejszej parafii. To sprawia, że kościół Św. Mikołaja w Siedlęcinie jest jednym z najstarszych zabytków sztuki sakralnej w regionie.
Z pierwotnej XIV wiecznej budowli pochodzi portal południowy nawy. Kościół kilkukrotnie jeszcze przebudowywano. m.in. w początkach XVI w., a następnie w XVII i XVIII w. Z roku 1700 pochodzi północna kaplica oraz hełm wieży. W wieku XX dobudowano przedsionek południowy.
Jest budowlą orientowaną, murowana, z prezbiterium ustawionym w stronę wschodu słońca. Jednonawowa z wąskim dwuprzęsłowym prezbiterium i kwadratową wieżą od zachodu. Sklepienie krzyżowe na pełnym łuku bez żeber opada na pilastry z profilowanym gzymsem. Do nawy prezbiterium otwiera się łukiem tęczy. Przestrzeń prostokątnej nawy przykrywa drewniany strop podzielony listwami na kwadratowe pola. Kaplicę przykrywa sklepienie kolebkowe ze spłaszczonymi lunetami. W ścianie południowej zachowały się dwa późnogotyckie ostrosłupowe portale z XIV w., z drewnianymi drzwiami, których okucia pochodzą z czasów późnego średniowiecza.
Wyposażenie świątynie jest dość skromne. Barokowy ołtarz główny jest polichromowany i częściowo złocony. Dwie kolumny wspierają przerwany barokowy naczółek, jednocześnie flankując nawy, współczesny obraz. Pierwotny znajduje się w dawnym zborze ewangelickim. Przy kolumnach stoją dwie figury świętych. Obramujący ołtarz ażurowy ornament roślinny tworzy boczne skrzydła ołtarza. Ołtarz jest wotywną fundacją ówczesnego proboszcza z 1696 r.
Najcenniejszym a zarazem najstarszym elementem wystroju jest krucyfiks umieszczony w kaplicy z naturalnej wielkości postacią Chrystusa, najprawdopodobniej wykonany w lokalnym warsztacie około roku 1500. Prospekt organowy pochodzi z końca XVIII wieku i znajduje się na drewnianej emporze z malowaną balustradą z tego samego okresu. W prezbiterium po lewej stronie umieszczone jest renesansowe epitafium z około 1570 r. z całopostaciowym przedstawicielem pary małżeńskiej von Nimptschów. Wśród herbów znajdują się m.in. herby Świnków i Redernów.
Na przykościelnym cmentarzu zachowało się kilkanaście starych nagrobków a w ścianę kościoła wmurowano płytę nagrobną rycerza z rodu von Nimptsch, zmarłego na początku XVII wieku. Wokół postaci zmarłego znajduje się osiem rodzinnych herbów. Po stronie ojczystej von Nimptsch, von Warnsdorf, von Debschitz i von Tader a po stronie macierzystej von Rothkirch, von Redern, von Nostitz oraz von Schweinichen.
Zwraca też uwagę przepiękna płyta nagrobna Marii Elisy Kirlin, zmarłej 31 maja 1754 roku w wieku 29 lat.
Otoczony murem cmentarz ma kształt nieregularnego czworoboku.
Kościół Św. Mikołaja w Siedlęcinie. Średniowieczny zabytek architektury sakralnej
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie