Muflony w Karkonoszach

Przodek owcy domowej, sprowadzony w Karkonosze około 100 lat temu w skromnej ilości. Przed wybuchem II wojny światowej, populacja muflona szacowana była na około 500 osobników. Teraz została ich zaledwie garstka i wszystko wskazuje na to, że gatunek ten wkrótce może zupełnie ustąpić z Karkonoszy.

Muflon jest jedynym gatunkiem ssaka kopytnego, który został sprowadzony w Karkonosze, nie będąc wcześniej ich rodzimym mieszkańcem. Przetransportowane osobniki pochodziły z Sardynii i Korsyki. Niektóre źródła podają, iż zwierzęta są potomkami udomowionych muflonów, które pierwotnie występowały na obszarach od Azji Mniejszej po Zatokę Perską i wschodnie granice Iranu. Pierwsze z nich, sprowadzono na początku XX wieku. Wypuszczono je w okolicach Jagniątkowa, Zachełmia i Przesieki. W 1912 i 1913 roku cały proces powtórzono.

Ponad 10 lat później szacowano, że około 48 sztuk zamieszkuje pobliskie tereny. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, populacja muflonów wzrosła do niemal 500 osobników. Polowania, które na początku XX wieku cieszyły się ogromnym zainteresowaniem, stały się bardziej “urozmaicone” dzięki tej zwierzynie. Na dzień dzisiejszy, populacja muflonów w Karkonoszach jest niewielka. Ich liczebność nie przekracza 30-35 osobników. Ciężko jednoznacznie stwierdzić co jest tego powodem. Gatunek przystosowany jest do życia na porośniętych skąpą roślinnością, górzystych terenach z powodu swojego pochodzenia. Obszar KPN-u dysponuje dogodną dla muflona konfiguracją terenu, jednak problemem może być klimat. Zimowa pora daje się im we znaki, za sprawą głębokiej warstwy pokrywy śnieżnej, która w znaczny sposób utrudnia zdobywanie pożywienia.

W efekcie, uzależnione są niemal wyłącznie od dokarmiania przez człowieka. Zwierzęta radzą sobie jedząc korę drzew, gałązki i porosty. Jednak przy cięższych warunkach pogodowych, korzystają również z karmy wyłożonej w paśnikach dla jeleniowatych.Głównym składnikiem ich diety są trawy, zioła, pędy krzewów i drzew, żołędzie czy też bukiew. Populacja muflonów w Polsce jest charakterystyczna dla “populacji zamkniętej”. W latach 2009 i 2010, okoliczne koła łowieckie podjęły działania mające na celu zwiększenie liczby zwierząt z tego gatunku na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Łącznie, z Czech sprowadzono 28 muflonów, jednak na przestrzeni ostatnich lat ich liczba w zasadzie nie wzrosła. Nasuwa się zatem kilka przykrych wniosków, pierwszym jest fakt, że karkonoskie muflony nie rozmnażają się. Osobniki obecnie żyjące na tych terenach, są tymi, które zostały sprowadzone przed 11 laty. Bardzo prawdopodobne jest zatem, iż w najbliższych latach, muflon zupełnie ustąpi z Karkonoszy.

Dla muflonów charakterystyczna jest migracja pionowa zależna od pory roku. Latem przebywają w wysokich partiach gór. Najwyżej zaobserwowano je na wysokości nieco ponad 1400 m n.p.m. Okolice Hutniczego Grzbietu, Czarnego Kotła Jagniątkowskiego oraz moreny pod Śnieżnymi Kotłami najbardziej przypadły im do gustu. Zimą natomiast, pojawiają się znacznie niżej. W okolicach Góry Chojnik, Żar oraz niedaleko Jagniątkowa i Michałowic.

Muflony w Karkonoszach