Skalny Zamek Sloup - miejsce magiczne

Zamek Sloup został wybudowany w XIII wieku na ogromnym piaskowcowym ostańcu (ostrogu) co zapewnia mu imponujący wygląd oraz wspaniałe widoki na całą okolicę.

Po raz kolejny wracamy do malowniczej miejscowości Sloup w Czechach. To niewielkie miasteczko w Kraju Libereckim pełne jest przeróżnych atrakcji.

Zamek Sloup jest jednym z najstarszych zamków skalnych w Czechach, zbudowany na skalnym ostrogu wśród malowniczych krajobrazów Czeskiego Raju. Już w XIII wieku potężna 30 metrowa skała zapewniała tutejszej ludności schronienie przed najeźdźcami, wykuto wtedy w niej skalne groty, korytarze, pomieszczenia mieszkalne, gospodarcze i magazyny.

W 1426 roku kiedy wojska husyckie plądrowały okolice Czeskiej Lipy, zamek Sloup był jedną z samotnych wysp, które oparły się fali husyckiego najazdu. Po długim okresie, o którym nie mamy żadnych wzmianek, w 1440 roku do Sloupu przybył Mikeš Pancír ze Smojna. Spokojny okres wojen husyckich wykorzystywał jednocześnie na własne grabieżcze wyprawy przeciwko Łużycom. Po 1433 r. przyłączył się do potężnego rodu szlacheckiego Vartenberków w ich wojnie przeciwko Związkowi Łużyckiemu (Sześć Miast Łużyckich). W 1445 roku Sloup stał się celem ekspedycji wojsk łużyckich. Zamek był oblegany przez pięć tygodni. W końcu załoga skapitulowała a warownię częściowo zniszczono, jednak szybko została odbudowana.

W XVI wieku z polecenia możnego rodu Ronovców twierdza na szczycie "skalnej wyspy" została rozbudowana i ufortyfikowana. Później na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci jeszcze wielokrotnie zmieniał właścicieli. Po raz drugi w swojej historii został zdobyty dopiero podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy oblegające go wojska szwedzkie dosłownie zagłodziły załogę.

Zniszczą warownię pod koniec XVII wieku kazał odbudować hrabia Ferdinand Hroznata z Kokořova, budowla otrzymała wtedy wygląd barokowy i została zasiedlona przez pustelników, stając się miejscem pielgrzymek.

Wśród mieszkańców Sloupu krąży do dziś legenda, hrabina Katerina Kokorcova, która mieszkała w tzw. starym zamku, już jako wdowa zyskała miłość całego ludu swoim szlachetnym zachowaniem, współczuciem dla ubogich, dzieci i wszystkich potrzebujących. Nie zapomniała o nikim, kto potrzebował jej pomocy, pocieszenia i złagodzenia nieszczęścia.

Niestety, nie znamy prawdziwych powodów, które skłoniły hrabiego Ferdinanda do podjęcia decyzji o przekształceniu zamku w pustelnię. Wiemy jednak na pewno, że rodzina Kokorowców darzyła św. Franciszka z Asyżu wielkim szacunkiem i wspierała działalność misyjną. Nie można też wykluczyć wpływu straszliwej zarazy nawiedzającej okolicę w tym czasie oraz kultu starożytnej pustelnicy św. Rozalii, modlącej się do Pana o pomoc w ustaniu tej nędzy.

Faktem jednak jest, że formacja skalna budziła zdziwienie i zdziwienie, jakby była już barokowym zabytkiem, zanim rozpoczęto jakiekolwiek prace. Malownicze, a zarazem monumentalne miejsce, pionowy wymiar skały kontrastuje z płaskim dnem doliny, a dynamika zerodowanych, postrzępionych ścian skalnych przeciwstawia się gładkiej tafli wody. Prace budowlane oznaczały istotne zmiany w wyglądzie skały. Dlatego dziś już niewiele zostało z pierwotnej warowni. Na szczycie pozostała kaplica z krużgankiem i dziedzińcem, oraz tarasy południowe z przedstawieniem Drogi Krzyżowej, z ogrodami i winnicą. Uważa się, że koncepcją architektoniczną i pracami budowlanymi kierował pierwszy mnich Konstatnin, główny budowniczy. Po jego śmierci kolejnym mnichem na Sloup został malarz Václav Rincolin. Niestety w 1708 roku zmarł hrabia Ferdynand Hroznata i jego wizja nigdy nie została w pełni zrealizowana.

W wyniku idealizacji epoki antycznej wiejskiej prostoty i ascezy wczesnego chrześcijaństwa, stopniowo powstała dość sztucznie urządzona i religijnie romantyczna pustelnia z malowniczymi, a nawet dziwacznymi detalami. Do 1782 r. mieszkało tu 4 pustelników, czasem samotnie, czasem dwóch jednocześnie: Jakub Borovanský, Antonín Hölzel, ogrodnik i optyk Samuel Görner oraz tkacz Antonín Müller.

W roku 1782 Cesarz Józef II kazał pustelnię zlikwidować i od tego czasu gród pozostawał niezamieszkały. Po II wojnie światowej zamek znalazł się pod opieką państwa i został udostępniony do zwiedzania. Zwiedzając zamek wędrujemy tu labiryntem skalnych korytarzy, sal i licznych tarasów z których rozpościerają się piękne widoki na Góry Łużyckie i okolicę.

Dziś Skalny Zamek Sloup jest jednym z najważniejszych zabytków Czech i jednym z najpiękniejszych zamków skalnych w Europie. Odwiedzający mogą zwiedzać zamek, podziwiać wspaniałe widoki na okolicę oraz wziąć udział w różnych imprezach kulturalnych, takich jak koncerty, spektakle teatralne czy turnieje rycerskie.

Jak dojechać?

Sloup v Čechách leży około 90 km od Szklarskiej Poręby. My Wybraliśmy drogę przez Zakręt Śmierci, Świeradów Zdrój, Raspenavę i Chrastavę omijając w ten sposób największe miasta na trasie z Libercem na czele. Dalej poruszaliśmy się już międzynarodowa drogą E442 Liberec – Děčín – Ústí nad Labem. W miejscowości Cvikov zjechaliśmy z niej w lewo w ulicę Českoslovencké Armády. Dalej droga prowadzi już sama do celu, mijając kilka urokliwych wiosek. Pod zamkiem Sloup znajduje się parking