Dworzec kolejowy w Piechowicach. Ślady dawnego piękna architektury kolejowej.

Dworce kolejowe na linii z Jeleniej Góry do Szklarskiej Poręby były przykładami pięknych budynków, które łączyły w sobie interesującą architekturę i funkcjonalność. Jednym z takich przykładów jest dworzec w Piechowicach.

Pierwszy pociąg dotarł do Piechowic 20 grudnia 1891 roku. Początkowo linia kolejowa z Jeleniej Góry właśnie tu się kończyła, jednak jej dobre parametry eksploatacyjne szybko zaowocowały podjęciem decyzji w sprawie przedłużenia połączenia do Szklarskiej Poręby i dalej w stronę granicy z Austro - Węgrami.

Decyzja o budowie linii kolejowej z Jeleniej Góry do Piechowic zapadła w maju 1888 roku. Było to jedno z najważniejszych odgałęzień Śląskiej Kolei Górskiej. Budowę wspierał ówczesny starosta jeleniogórski książę Henryk IX von Reuss, a także Izba Handlowa i Towarzystwo Karkonoskie. Wbrew pozorom, głównym powodem podjęcia decyzji o zabezpieczeniu środków na budowę nie były kwestie wpływu na ruch turystyczny. Priorytetem była potrzeba wsparcia rozwoju przemysłu. Znajduje to odzwierciedlenie w architekturze dworców, w tym także dworca w Piechowicach, gdzie część gospodarczo-spedycyjna zajmowała znaczną część budynku. Ruch pociągów towarowych rozpoczął się osiem dni po przyjeździe pierwszego składu osobowego.

Budynek dworca kolejowego w Piechowicach zbudowano w stylu neoklasycyzmu. Dla dodania reprezentacyjności najważniejszemu wówczas budynkowi w mieście, został podobnie jak budynki dworcowe w Cieplicach i Sobieszowie wzbogacony o wieżę z zegarem. Rozwój ruchu turystycznego sprawił, że do murowanej części dworca dobudowano drewniana poczekalnię letnią, charakterystyczną dla miejscowości turystycznych i uzdrowiskowych.

Przez blisko 11 lat od uruchomienia linii stacja Piechowice była stacją końcową na której odbywało się obrządzanie parowozów. Dlatego też znajdowała się tu tzw. lokomotywownia pomocnicza. Po realizacji całości inwestycji w 1902 roku i przedłużeniu linii do Harrachova, lokomotywownia ta stała się zbędna i zlikwidowana.

Od 1945 roku po demontażu sieci trakcyjnej na linię powróciły parowozy i wieża ponownie zaczęła być wykorzystywana. Ponieważ most na rzece Bóbr został wysadzony przez wojska niemieckie i linia została odcięta od parowozowni w Jeleniej Górze, w Piechowicach utworzono Parowozownię Pomocniczą. Początkowo na stanie znajdowały się cztery, stare pruskie parowozy G8 /polskie oznaczenie Tr6/. W kolejnych miesiącach ściągnięto do Piechowic przez Lwówek i Gryfów dwa parowozy TKt2.  Parowozownia Pomocnicza w Piechowicach, powołana została początkowo do obsługi linii Jelenia Góra Zachodnia - Szklarska Poręba Tkacze /dziś Harrachov/. Wkrótce jednak połączenia pasażerskie skrócono do stacji Szklarska Poręba - Huta.

Funkcję zawiadowcy parowozowni pełnił Czesław Urbański. Lokomotywownia w Piechowicach zakończyła swą działalność wraz z otwarciem odbudowanego mostu na Bobrze w Jeleniej Górze ( 30.09.1953).

Dworzec kolejowy w Piechowicach. Ślady dawnego piękna architektury kolejowej.