Jilemnice - Zegarmistrzowska perełka na wieży ratusza

Karkonoskie miasto Jilemnice, po czeskiej stronie gór, słynie nie tylko z zamku, kościoła i Ciekawskiej Uliczki, ale także z ratuszowej wieży zegarowej.

Podświetlane nocą zegarowe tarcze są widoczne z daleka.

Ale nawet bez patrzenia na nie dają znać co kwadrans, ile właśnie minut upłynęło. W porównaniu do zwykłych zegarów bębnowych mają cymbały, a także dodatkowe koło.

Ratusz z wieżą i zegarem jest nieodłączną częścią Jilemnicy. I to pomimo pożarów, które dotknęły miasto. Na przykład w 1838 r. dach ratusza wraz z wieżą i zegarem pokrył popiół. Jednak już w 1842 r. pojawił się w ratuszu nowy zegar bębnowy z dwiema tarczami, wykonany przez jilemnickiego mistrza zegarmistrzowskiego Josefa Pochopa.

Wieżyczka znajdowała się wówczas pośrodku dachu ratusza, lecz w 1851 roku ratusz został rozbudowany i małą wieżyczkę zastąpiono dużą 30-metrową wieżą, do której przeniesiono mechanizm zegarowy. Dodano jeszcze dwie tarcze, aby zegar był widoczny ze wszystkich stron.

Zegary jilemnickie stały się legendarnymi repetytorami dopiero w 1854 roku. Opiekę nad nimi sprawował ówczesny burmistrz Dominik Jerie. 

Repetycja minutowa to tzw. komplikacja akustyczna, polegająca na wybijaniu na żądanie aktualnego czasu, poprzez uruchomienie mechanizmu repetycji przy pomocy dźwigni. Zegar jilemnicki musi być nakręcany każdego dnia. Oznacza to obracanie korbą na czterech cylindrach, z których każdy podnosi jeden ciężar. Na pierwszym nakręcany jest mechanizm zegarowy, a na pozostałych trzech poszczególne uderzenia zegara wieżowego.

Mały gong ogłasza liczbę ćwiartek, a zaraz po nim średni z liczbą godzin. A jeśli jest pełna godzina, powtórzy ją potężnym dźwiękiem największy większy gong. W ciągu dnia z ratuszowego zegara rozlega się 1020 uderzeń, a najwięcej oczywiście w południe i o północy. Są to wówczas cztery uderzenia w mały dzwonek, dwanaście w średni i dwanaście w duży dzwon.

W sumie w ciągu roku jest to 372 300 uderzeń.

Jilemnice - Zegarmistrzowska perełka na wieży ratusza