Szwajcaria Lwówecka - Brama Doliny Bobru

Szwajcaria Lwówecka (Löwenberger Schweiz), to grupa zbudowanych z piaskowca skalnych baszt. To największa poza Górami Stołowymi tego typu formacja skalna i prawdziwa geologiczna gratka.

Poniżej Panorama 360. Można oddalać, przybliżać i obracać się dookoła, w górę i w dół. Miłego oglądania ( niektóre panoramy potrzebują kilku sekund aby się prawidłowo wgrać)

Szwajcaria Lwówecka jest położona w bliskiej odległości od centrum miasta, na wysokości około 250 metrów n.p.m. Utworzyły się tu niezwykle ciekawe formy skalne oraz labirynty z urwiskami dochodzącymi do wysokości 30 m.  Swój obecny wygląd zawdzięcza intensywnemu wietrzeniu - długotrwały procesowi oddziaływania na piaskowiec naturalnych żywiołów : słońca, wody i wiatru. Na całą grupę składają się m.in wolnostojące baszty o niezwykłych kształtach, ambony, półki skalne, szczeliny i jaskinie szczelinowe, pomiędzy którymi prowadzą wąskie kamienne ścieżki i schodki.

Na szycie skałek jest atrakcyjny punkt widokowy z którego widać nie tylko Lwówek Śląski i najbliższą okolicę ale również Karkonosze.

Nazwa nawiązuje do podobnych skał znajdujących się w Szwajcarii Saksońskiej. W skład Szwajcarii Lwóweckiej wchodzą m.in : Baszty Wschodnie, Baszty Środkowe, Lwówecka Skała, Piaskowcowy Narożnik. Ze względu na wysokie wartości geologiczne, geomorfologiczne i florystyczne tych skał planuje się tu utworzenie rezerwatu przyrody. Dziś są częścią Parku Krajobrazowego Doliny Bobru.

Przed II wojną światową Lwóweckie Skały były rezerwatem przyrody - od 1927 roku. Dla ówczesnych mieszkańców Lwówka Śląskiego i okolicy było to ulubione miejsce spacerowe, odwiedzane licznie przez wędrowców, z kompleksem gastronomiczno – hotelowym i platformą widokową skierowaną na Karkonosze i Pogórze Izerskie. Niektóre ze skał oraz miejsc posiadały swoje nazwy własne związane z Karkonoszami i Duchem Gór jak Rübezahlfelsen (Skały Liczyrzepy) Rübezahlhalle (Hala Liczyrzepy) czy też Nasekönig (Królewski Nos).

Pod skałami na Placu Lwóweckich Gwarków ustawiony został stary wagonik kopalniany jako symbol kilkusetletnich tradycji górniczych.

Od końca XII wieku gwarkowie wydobywali złoto w rejonie, przyczyniając się do przekształcenia osady targowej w miasto, co nastąpiło w 1217 roku. Oprócz średniowiecznych kopaczy złota, ziemia lwówecka miała górników, którzy w XVIII i XIX wieku pracowali kopalniach węgla kamiennego, choć największą sławę przyniosło wydobycie gipsu i anhydrytu. Lwóweckiego Piaskowca użyto do budowy m.in Reichstagu i Bramy Brandenburskiej w Berlinie.

Szwajcaria Lwówecka - Brama Doliny Bobru