Kopki ze Skałami Wilhelma

Kopki to kilkuwierzchołkowe wzniesienie, tworzące małe pasmo ze zwieńczeniem na Skalistej i znajduje się w północnej części Wzgórz Łomnickich na południowym skraju Jeleniej Góry.

Kopki są zbudowane z młodopaleozoicznych granitów porfirowatych, które występują w postaci bardzo licznych skałek, na których znajduje się duża ilość kociołków wietrzeniowych. W granitach występują pegmatyty, którym towarzyszy duża ilość minerałów: strzegomity, hematyty, fluoryty, lumbity, allanity, tytanity, kalcyty, muskowity, stilbit, a także ortoklaz, mikroklin, oligoklaz.

Kopki dawniej należały do najpopularniejszych celów spacerów mieszkańców Jeleniej Góry. Były też doskonałym punktem wyjściowym w pobliskie Karkonosze. Szczytowe skałki tego pasma, nazywane „Tronem Bogów”, były dawniej doskonałym punktem widokowym, na które prowadziły wykute w skale stopnie, a bezpieczeństwo zapewniały zamontowane barierki. Po 1888 roku na skałce zamontowano marmurową tablicę z brązowym medalionem, upamiętniającą cesarza Fryderyka III. Wówczas miejsce to przemianowano na Friedrichschöhe, a skałkę znajdująca się na północ od wierzchołka, nazwano Bernardiplatte. Przed końcem II wojny światowej, miejsce to objęto ochroną, ustanawiając je pomnikiem przyrody. Okoliczne skałki nosiły wówczas zapomniane już nazwy: Felsenkippe (Skalna Huśtawka) i Viktoriaplatz. Po 1945 roku o Kopkach zapomniano. Straciły również walory widokowe, ponieważ zasłoniły je rosnące obok drzewa.

Po medalionie z wizerunkiem cesarza w marmurowej tablicy pozostał jedynie pusty ślad. Dzisiaj to miejsce jest wykorzystywane, jako teren spacerowy mieszkańców okolicznych osiedli. Południowo-zachodnim i południowym zboczem, prowadzi czarny szlak od ul. Wolności na wysokości zajezdni MZK do Czarnego.

DkM Studio Dariusz Mofina

Kopki ze Skałami Wilhelma