Ruiny zamku w Pankowie pod Świdnicą. Tajemnice Dolnego Śląska.

Zamek w Pankowie koło Świdnicy był początkowo gotycką warownią. Kilkukrotnie przebudowany stał się w końcu mieszanką stylów architektonicznych. Niestety niewiele wiadomo o jego historii więc stojące na sztucznej wyspie malownicze ruiny dodatkowo pobudzają wyobraźnię.

Panków (Penkensdorf) leży nad rzeką Bystrzycą w rozgałęzieniu dróg z Śmiałowic do Niegoszowa i Wiebrznej. Prawdopodobnie już w XIV w. istniał w Pankowie obronny dwór, otoczony fosą i stawami pełnił funkcje tzw. zamku ucieczkowego dla okolicznej ludności. Początki siedziby rycerskiej w Pankowie sięgają XIV wieku. W dokumentach księcia Bolesława II Świdnickiego z 1360 roku wymieniony został Kune z Pankowa. W 1371 roku wymienia się właściciela Niegoszowa Knurmanna pochodzącego z Pankowa (von Pankendorf auf Nitschenforf). W 1405nroku wzmiankowany jest Hans von Schellendorf, w 1517 roku – Christoph von Bock. Niestety źródła historyczna ograniczają się tylko do takich kronikarskich wiadomości.

Budowla zamkowa wzniesiona została  na zalewowym terenie na północnym brzegu rzeki Bystrzycy, na nieregularnej, zbliżonej do czworoboku sztucznej wyspie otoczonej forsą z wodą, na którą prowadzi zbudowany z czterech przęseł most.

Prawdopodobnie mury obwodowe skrzydła wschodniego stanowią fragment pierwotnej siedziby rycerskiej o charakterze obronnym. Obronność zapewniały wody stawu i forsa. W drugiej połowie XV wieku została dobudowana wieża przybrana i most. Wiemy jednak, że pod koniec XVI wieku zamek spłonął, choć o tym co było źródłem pożaru źródła również milczą. W każdym razie warownię odbudowano i powiększono, nadając jej elementy renesansowego stylu.

Po raz kolejny zamek został zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej. Z ruin podniósł go Friedrich von Zedlitz w 1699 roku nadając mu z kolei barokowy charakter. Z tego okresu najpewniej pochodzą zachowane fragmenty malowideł w pomieszczeniu zajmującym południowo-zachodni narożnik założenia.

W 1733 roku majątek przejęli potomkowie Hansa Christopha barona von Schweinitz auf Tscheplau, w 1737 roku – Hans Chritoph hrabia von Schweinitz, w 1743 roku – Friendich Wilhelm baron von Poradowski, w 1746 r. – David Sigmund hrabia von Zedlitz. W 1848 roku Panków został kupiony przez rodzinę von Salich z Kraskowa. W jej to rękach majątek pozostaje aż do czasów II wojny światowej. Włascicielami byli kolejno: Georg Gustay Rudolf von Salich (lata 1848-1861), Arthur Rudolf Otto von Salisch (1862-1891) i do 1930 r. Gotthilf von Salish. W skład majętności wchodził także folwark Schafereivorwerk. Ostatnią znaną właścicielką była pani Doberentz z d. Kothe Drescher (1937 r.)

Zamek został zniszczony w lutym 1945 roku podczas walk o utworzenie korytarza prowadzącego do oblężonej twierdzy Breslau.

Przy fosie przed wejściem na teren pałacowy znajduje się najstarsza datowana (20.03.1494r.) na Śląsku kapliczka pokutna.

Ruiny zamku w Pankowie pod Świdnicą. Tajemnice Dolnego Śląska.