Dworzec kolejowy w Cieplicach. Piękno dawnej architektury kolejowej.

Dworce kolejowe na linii z Jeleniej Góry do Szklarskiej Poręby były przykładami pięknych budynków, które łączyły w sobie interesującą architekturę i funkcjonalność. Jednym z nich był dworzec kolejowy w Cieplicach.

Dworzec kolejowy w Cieplicach podobnie jak pobliskie w Sobieszowie i Piechowicach reprezentuje niemal wzorcowy styl architektury kolejowej na Dolnym Śląsku. W roku 1890, północną, niezabudowaną część Cieplic (Bad Warbrunn) przecięła linia kolejowa z Jeleniej Góry, przy której w 1892 roku zakończono budowę okazałego dworca.

Decyzja o budowie linii kolejowej z Jeleniej Góry do Piechowic zapadła w maju 1888 roku. Było to jedno z najważniejszych odgałęzień Śląskiej Kolei Górskiej. Budowę wspierał ówczesny starosta jeleniogórski książę Henryk IX von Reuss, a także Izba Handlowa i Towarzystwo Karkonoskie. Wbrew pozorom, głównym powodem podjęcia decyzji o zabezpieczeniu środków na budowę nie były kwestie wpływu na ruch turystyczny. Priorytetem była potrzeba wsparcia rozwoju przemysłu. Znajduje to odzwierciedlenie w architekturze dworców, w tym także dworca w Piechowicach, gdzie część gospodarczo-spedycyjna zajmowała znaczną część budynku.

Dworzec wybudowano według projektu nieznanego już dziś autora (w każdym razie podpis na dokumencie projektowym jest nieczytelny). Składa się z dwukondygnacyjnego korpusu głównego, pełniącego wcześniej funkcje biurowe, z dobudowanymi dwiema jednokondygnacyjnymi przybudówkami (magazyn z rampą bagażową oraz poczekalnia z kasami); nakryty wielopołaciowym dachem ceramicznym. Bryła przestrzennie rozczłonkowana z narożnym, wieżowym ryzalitem. 

W latach dwudziestych i trzydziestych w okolicach dworca zbudowano wille i domy wielorodzinne, z których część zapewne zamieszkiwali pracownicy kolei. Również prawdopodobnie z tego okresu pochodziła charakterystyczna dla miejscowości uzdrowiskowych poczekalnia letnia - dziś już rozebrana podobnie jak drewniane zadaszenie peronów.

Dworzec w Cieplicach posłużył jako jeden z plenerów zdjęciowych do pierwszej części filmu "Jak rozpętałem drugą wojnę światową". W jednej z kluczowych scen filmu, bohaterowie uciekają niemieckiej obstawie na stacji pełnej wagonów towarowych – jest to stacja Jelenia Góra Cieplice (w czasie realizacji filmu funkcjonowała jako Cieplice Śląskie Zdrój).

Warto zaznaczyć, że w internecie można napotkać liczne kontrowersje dotyczące lokalizacji tej sceny. Na stronie Wikipedii dotyczącej parametrów stacji kolejowej "Bielkowo" (stan na 11.01.2017) w sekcji ciekawostek była informacja, że właśnie tam realizowano tę scenę.  To oczywista nieścisłość bowiem scena jest zestawiona z sekwencji nagrywanych w różnych miejscach.  Scena ucieczki z peronu, tuż przed nadjeżdżającym pociągiem kręcona była w Cieplicach (wówczas Cieplice Śląskie Zdrój)

Stacja z ostała zamknięta 6 marca 1995 roku. Zamknięcie uzasadniano ponoć złym stanem urządzeń SRK, dlatego planowano przeniesienie tu urządzeń z zamkniętej stacji w Ogorzelcu na linii Kamienna Góra - Jelenia Góra, jednak do tego nie doszło. Po zamknięciu rozebrana została duża część torów, m.in. dawne tory dodatkowe. Obecnie użytkowany jest jeszcze budynek dawnej nastawni dysponujące JGC, która służy tylko jako strażnica przejazdowa, zaś ruina nastawni wykonawczej straszła przez lata swym wyglądem na wjeździe od strony Jeleniej Góry. Dworzec jest zamknięty, zlikwidowano przy nim krawędź peronową. W 2018 roku dokonano likwidacji zbędnej infrastruktury torowej po dawnej stacji. Wybudowano również nowy peron, położony 300 metrów dalej przy przejeździe w ciągu ul. Lubańskiej.

Dworzec kolejowy w Cieplicach. Piękno dawnej architektury kolejowej.