Pałac w Luboradzu. Osobliwa budowla obronna.

Otoczony fosą pałac w Luboradzu jest budowlą obok której nie można przejść obojętnie. W wyjątkowo harmonijny sposób, łączy on w sobie cechy renesansu i baroku.

Pałac powstał w latach 1681–1686 w wyniku przebudowy istniejącego tu wcześniej dworu obronnego. Obiekt był jeszcze potem wielokrotnie przebudowywany - ostatni raz w latach 1938–1944 według projektu Augusta Wilhelma Hogreve’a. Hogreve w swojej twórczości łączył formy niemieckiego modernizmu z tradycjami rodzimej architektury Śląska. W latach trzydziestych XX wieku, należał do czołowych wrocławskich architektów. 

Niemniej wszystkie przeprowadzone przebudowy nie zatarły pierwotnego przeznaczenia pałacu. Relikty fosy, grube mury bez trudu przynoszą skojarzenia dawnej, potężnej fortecy. Barokowe cudo - jak określano pałac w Luboradzu, wzbudzał zachwyt wśród najmajętniejszych rodów Dolnego Śląska.

W 1666 r. posiadłość odziedziczył  Christoph Wenzel von Nostitz-Rokitnitz (1648-1712), pełniący funkcję starosty legnickiego, głogowskiego i świdnicko-jaworskiego. W 1675 roku na polecenie cesarza Austrii, stawił się na Sejmie Rzeczypospolitej w Grodnie, jako cesarski ambasador. W 1682 roku zlecił Michaelowi Willmannowi, ówczesnemu czołowemu malarzowi śląskiemu, wykonanie kaplicy pałacowej oraz obrazu Wyzwolenie Andromedy. W rękach rodziny von Nostitz dobra pozostały do drugiej połowy XIX w.

W 1930 roku osiedlił się w Luboradzu hrabia von Wolkenstein-Trostburg. Po 1945 roku pałac był w dobrym stanie i należał do Urzędu Gminy w Mściwojowie. W latach 60. i 80 był remontowany. Potem jednak stan obiektu systematycznie się pogarszał. Obecnie jest w rękach prywatnych. Trwają w nim prace renowacyjne.

Do dnia dzisiejszego w pałacu zachował się szereg portali renesansowych, sal z dekoracją stiukową i wspaniałą salę balową. Elewacje budynku zdobią motywy rustyki oraz motywy roślinne. Wschodnia elewacja z portalem bramnym i balkonem ponad dawną fosą podobna jest do wystroju zewnętrznego wczesnorenesansowych pałaców miejskich Starej Kastylii.

Zwracają uwagę dwie kaplice znajdujące się na terenie pałacu.  Nad wejściem do pierwszej z nich widnieją zachowane herby fundatorów kaplicy Nostitz – Rieneck. Przetrwały też  dębowe rzeźbione drzwi do kaplicy na których umieszczona jest data 1681 r. Kaplica została wzniesiona na planie owalu i przesklepiona bogato zdobioną stiukami kopułą nakryta namiotowym dachem.

Druga mniejsza kapliczka dobudowana została do skrzydła północnego w latach 1681-1684. Powstała na planie kwadratu, pokryta kopułą o owalnej czaszy ustawionej poprzecznie do dłuższej osi kaplicy. Na sklepieniach umieszczono stiukowe wazony owocowe. Czaszę kopuły zdobi wzór listowia. Kopułę kaplicy oświetla 4-okienna latarnia. Wejście od dziedzińca do kaplicy prowadzi przez bogate obramowanie portalowe.

Wokół zespołu zamkowo-pałacowego do dziś istnieją budynki folwarczne, dawne chlewy, stajnie, i stodoły.

Pałac w Luboradzu. Osobliwa budowla obronna.

Luboradz to mała wieś położona na Dolnym Śląsku, w powiecie jaworskim. Zespół zamkowo-pałacowy znajduje się w odległości ok. 100 m od głównej drogi wiodącej z Jawora do Wrocławia.

Wybierasz się w Karkonosze? Poniżej mapa atrakcji turystycznych w regionie. Kliknij w prawy górny róg na mapie aby otworzyć