Pozostałości zakładów wapienniczych w Raciborowicach Dolnych - Niederschlesiche Kalkwerke

Opuszczone obiekty przemysłowe są zwykle przykładem specyficznych atrakcji turystycznych budzących szereg kontrowersji. Nie inaczej jest w przypadku pozostałości zakładów wapienniczych Niederschlesiche Kalkwerke w Raciborowicach Dolnych.

Opuszczone obiekty o przemysłowym charakterze powszechnie kojarzą się ze zniszczeniem, dewastacją i zapomnieniem. Wydawać by się mogło, że pod względem reprezentowanych wartości nie powinny one zajmować miejsca w przewodnikach turystycznych czy wydawnictwach promocyjnych, ani tym bardziej nie powinny być uwzględniane w tworzeniu produktu turystycznego.

Jednak zróżnicowany rozwój preferencji turystycznych sprawia, że coraz częściej tego typu miejsca stają się daleko odrębnymi atrakcjami turystycznymi w porównaniu do typowych i uznanych atrakcji. Przede wszystkim z uwagi na swoją historię, aurę tajemniczości a niejednokrotnie wobec niemal naturalnego wkomponowania się w otaczający krajobraz.

Pierwszy piec wapienny został tu wybudowany w XVIII wieku. Była to budowla usadowiona na planie nieregularnego wielokąta, zwężająca się ku górze. Jako budulca użyto kamieni z piaskowca oraz skał wapiennych. Przeznaczony był do produkcji wapna nawozowego i budowlanego.

W XIX wieku piec przeszedł modernizację w wyniku której dobudowano na nim ceglany komin oraz rampę przeznaczoną do dostarczania materiału. Na początku XX wieku w związku z postępującą industrializacją, stary komin zastąpiono nowym z cegły klinkierowej, wzmocniony opaskami zapewniającymi większą szczelność. Górna część pieca została podwyższona o kilka metrów i wzmocniona stalowymi szynami. Piec stał się wówczas integralną częścią zakładów wapienniczych Niederschlesiche Kalkwerke, które od 1902 roku prowadził Gustav Pralle. zakład bardzo szybko się rozwijał, zwłaszcza po tym jak w 1905 roku poprowadzono w jego sąsiedztwie linię kolejową (kolejka bolesławiecka).

W latach dwudziestych, XX wieku wyjeżdżało stąd blisko 50 wagonów dziennie wywożących 15 ton wapiennych produktów. Do produkcji wysokoprocentowego wapna postawiono specjalną baterię z trzema piecami szybowymi. Do mielenia surowca zbudowano duży młyn tłukący, a także mielący urobek przywożony z kamieniołomów i przechowywany w dostawionych w pobliżu magazynach. Kamieniołom dostarczający surowca ze względu na intensywną eksploatację szybko się rozrastał. W latach trzydziestych miał 350 metrów długości, 150 szerokości i 38 głębokości. Dzięki tym inwestycjom zakład stał się jedną z najbardziej znanych w Niemczech fabryk wapienniczych.

Po 1945 roku produkcję wapna wznowiono ale prowadzono ją tylko do połowy lat 50. Dziś pozostałości zakładu wciąż górują nad tą częścią wsi, wzrok przyciąga zwłaszcza betonowy wapiennik oraz silos na odpady produkcyjne zwany potocznie mogilnikiem. Z kolei zalany kamieniołom stał się jedną z atrakcji Raciborowic Dolnych.

Pozostałości zakładów wapienniczych w Raciborowicach Dolnych - Niederschlesiche Kalkwerke

Wybierasz się w Karkonosze? Poniżej mapa atrakcji turystycznych w regionie. Kliknij w prawy górny róg na mapie aby otworzyć