Ruiny kościoła w Pobiednej - w otoczeniu niesamowitej nekropolii

Gotycka świątynia w Pobiednej została zbudowana w XIV wieku. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1346. Gruntowną przebudowę przeszedł w XVII wieku. Obecnie w ruinie. Otoczony jest cmentarzem na którym zachowała się wyjątkowo duża ilość bogato zdobionych, ewangelickich nagrobków.

Kościół zbudowano na terenie ówczesnych Unięcic, osady znacznie starszej od samej Pobiednej. Wieś była znana śląskim pielgrzymom z możliwości odpoczynku podczas pielgrzymek, do znanego z cudów sanktuarium maryjnego w czeskich Hejnicach.

Pobiedna (Wigandsthal) powstała w połowie XVII wieku dając schronienie uciekającym z Czech protestantom. Podczas reformacji kościół przejęli ewangelicy, którzy nie szczędzili datków na rozbudowę i wyposażenie kościoła. Po wojnie trzydziestoletniej świątynia zaczęła pełnić rolę tzw. kościoła ucieczkowego (później granicznego), położony był bowiem na obszarze protestanckim ale w bezpośrednim sąsiedztwie z pozostającym pod zarządem Habsburgów, zrekatolicyzowanym Śląskiem, gdzie protestanci zostali pozbawieni swoich kościołów. Wędrowano więc do ewangelickich świątyń położonych blisko granicy. Do świątyni w Unięcicach/Pobiednej wędrowali więc protestanci ze Świeradowa Zdroju, Szklarskiej Poręby a nawet z Kowar. W związku z dużą ilością pielgrzymujących protestantów podjęto decyzję o rozbudowie świątyni. To również wówczas (1688 - 1692) do kościoła dobudowano wysoką na 50. metrów wieżę. Świątynia pełniła rolę kościoła granicznego do 1741 roku, kiedy podczas wojen śląskich, Prusacy wyparli z tych terenów Austriaków.

Kościół słynął z barokowej ambony z figurami czterech ewangelistow, loży kolatorskiej Gertsdorfów oraz trzech kryształowych żyrandoli wykonane w latach 1731-32 na zlecenie kupców ze Szklarskiej Poręby.

Po 1945 roku, świątynia była zarządzana przez katolicką parafię.Opuszczona w latach 50.,szybko uległa postępującej degradacji. Kościół regularnie grabiono i dewastowano. Do czasów obecnych zachowała się jedynie wieża i resztki murów.

Zrujnowany obiekt stoi na terenie cmentarza (obecnie komunalnego) na terenie którego zachowała się wyjątkowo duża ilość misternie zdobionych nagrobków również z XVIII wieku.

Dwupłytowy rodzinny nagrobek. Na lewej płycie: Melchior Weise, kupiec i handlowiec, urodzony 11 maja 1685 roku a zmarły 6 stycznia 1746 roku, jego żona Anna Katharina Weise zd. Krusch, urodzona 4 listopada 1691 roku a zmarła 11 stycznia 1773 roku, Christiane Friedericke zd. Frölich, urodzona 9 lipca 1780 roku a zmarła 3 lipca 1807 roku oraz Johann (nazwisko nieczytelne) urodzony 4 października 1806 roku a zmarły 30 kwietnia 1807 roku.
Na prawej płycie : Gottfried Frölich, lekarz i fizyk z Pobiednej, urodzony 4 sierpnia 1734 roku a zmarły 24 lipca 1804 roku oraz jego żona Johanna Eleonora zd. Heyn, urodzona 31 grudnia 1736 roku a zmarła 29 marca 1810 roku. Para miała 2 synów i 2 córki.

Podwójny nagrobek z dwoma owalnymi płytami  Ernsta Wilhelma Waltera, urodzonego 14 maja 1823 roku a zmarłego 14 lipca 1904 roku oraz jego żony Ernestine Walter zd. Ende, urodzonej w styczniu 1836 roku a zmarłej w 1913 roku.

Grobowiec rodziny Schiller.

epitafium rodziny Linke

Epitafium rodziny Scholz. Lewa płyta: Johann Siegmund Scholz, urodzony 15 listopada 1788 roku. W 1820 roku ożenił się z Marią Sophie. Zmarł 10 marca 1861 roku. U dołu płyty :Wilhelm Scholz. Prawa płyta Christiane Rosine Scholz, ur. 9 listopada 1804 roku a zm. 10 maja 1863 roku przeżywszy 59 lat, 6 miesięcy oraz 1 dzień.

....oraz wiele innych

Ruiny kościoła w Pobiednej - w otoczeniu niesamowitej nekropolii

Wybierasz się w Karkonosze? Poniżej mapa atrakcji turystycznych w regionie. Kliknij w prawy górny róg na mapie aby otworzyć