Punkt widokowy Finkstein (Finkův kámen) - Zankomite widoki nad Smržovką

Znakomity naturalny punkt widokowy Kamień Finka, nazwany na cześć przemysłowca Finke, który przyczynił się do rozwoju miasta Smržovka, został udostępniony turystom w 1898 roku przez dwa niemieckie stowarzyszenia, które wykuły stopnie i zabezpieczyły wierzchołek skały.

Smržovka, niegdyś ważny ośrodek produkcji tekstyliów i szkła, to spokojne i przyjazne miasteczko oferujące w sumie 31 km tras zwiedzania i zaskakująco wiele atrakcji. 

Kamień lub punkt widokowy Finka (po niemiecku Finkstein, Finkenstein) to formacja skalna ciekawie ukształtowana przez czas i elementy naturalne, wznosząca się nad Smržovką niecałe dwadzieścia minut spacerem od stacji kolejowej. Zapewnia widoki nie tylko na miasto ale również na Czernostudnicki Grzebień, Tanvaldzki Szpiczak i część Karkonoszy.

Znaki turystyczne i mapy wskazują wysokość wzgórza na 678 m n.p.m., 688 m jest wykute w skale, co oznacza, że ​​albo gdzieś jest błąd, albo skała zawyża widok w porównaniu ze szczytem wzgórza o 10 m, co wydaje się odpowiadać rzeczywistości.

Ściana skalna ma około 30 metrów wysokości i można się na nią wspiąć schodami zabezpieczonymi poręczą. Znajdują się tu również jedne z największych kociołków polodowcowych (garnków) w czeskich Górach Izerskich, z których najsłynniejszy to tzw. Diabelska Studnia

Skalny wierzchołek został turystycznie zagospodarowany w 1898 roku, przez Towarzystwo Ogrodniczo-Zdobnicze Smržovka we współpracy z miejscową sekcją Niemieckiego Związku Górskiego Ještědu i Gór Izerskich. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem otwarciu towarzyszyło wielkie święto. W tym przypadku 25 czerwca procesja z pochodniami wyruszyła ze Smržovki na nowo otwarty punkt widokowy.

Z kamieniem Finka związanych jest kilka legend. Pierwsza dotyczy diabła, który zamieszkiwał głazy i przerażał okolicę. Pewnego razu mieszkaniec piekieł odleciał, by czynić zło gdzie indziej. Nieustraszony mieszkaniec Smržovki, którego nazwisko niestety się nie zachowało, wykorzystał ten moment, i pod nieobecność diabła przymocował krzyż do skały. Kiedy diabeł wrócił, był tak przerażony, że upadł na skałę, a kiedy w nią wpadł, zrobił swoim grzbietem serię dziur, z których największa nosi dziś nazwę Diabelska Studnia. Nigdy nie wysycha i ma mieć pół metra głębokości.

Druga legenda mówi, że pod nawisem, który tworzy podłoże górnego piętra Kamienia Finka, mieszkał kiedyś krasnoludek. Żyło mu się tu dobrze, dopóki nie zakochał się nieszczęśliwie w Lorze, córce gajowego w Jabloneckich Pasekach. Nieszczęśliwie zakochany skrzat często płakał z powodu zawiedzionego uczucia i to wówczas Diabelska Studnia wypełniła się łzami.

Najnowsza historia tego miejsca bywała już mniej romantyczna. Pod koniec lat trzydziestych na szczycie ustawiono wielką, kamienną swastykę, która oczywiście tuż po wojnie została zburzona. Ale tylko po to aby zainstalować tam równie wielką czerwoną gwiazdę. Sam kamień próbowano przechrzcić na imię generała Samochwałowa. Ta nazwa jednak w ogóle się nie przyjęła a szczyt zaczęto nazywać Hvězda czyli właśnie gwiazda.

Pod koniec 2015 roku miasto Smržovka zatwierdziło plan, aby drugi z najwyższych głazów Finka stał się częścią projektu kilku nowoczesnych punktów widokowych autorstwa pracowni architektonicznej Mjölk. Tej samej która zaprojektowała futurystyczny punkt widokowy Špička nad Tanvaldem.

Wieża widokowa nad Smržovką nazwana miała być Niewidzialną a to zapewniać miał subtelny kształt żebrowanego walca, prawie niewidocznego pod pewnymi kątami, by nie zaburzać krajobrazu i dotychczasowego widoku. Prace nad projektem przerwano podczas pandemii.

Punkt widokowy Finkstein (Finkův kámen) - Zankomite widoki nad Smržovką